Kredyt walutowy – kto może go otrzymać?
Zgodnie z Rekomendacją S wydaną przez Komisję Nadzoru Finansowego (KNF) od lipca 2014 roku kredyty walutowe dostępne są jedynie dla osób, które uzyskują trwałe dochody w walucie kredytu. W przypadku, gdy wnioskodawca (bądź gospodarstwo domowe) zarabia w kilku walutach, waluta kredytu powinna być zgodną z tą, w jakiej uzyskiwana jest przeważająca część dochodu.
Głównym celem wprowadzenia niniejszej regulacji było ograniczenie ryzyka walutowego. Nie da się ukryć, iż było to także pokłosiem sytuacji związanej z masowym zaciąganiem kredytów we frankach szwajcarskich (głównie w latach 2004-2008), w przypadku których wzrost kursu spowodował ogromne problemy finansowe kredytobiorców.
Obecnie zatem dostępność kredytów walutowych jest znacznie ograniczona. Szanse na pozyskanie tego rodzaju finansowania w praktyce mają jedynie osoby pracujące za granicą bądź zatrudnione w zagranicznych firmach i otrzymujące wynagrodzenie w obcej walucie.
Kredyty w walucie obcej – jakie są ich rodzaje?
Warto wiedzieć, iż wśród kredytów hipotecznych, które udzielane były w obcej walucie wyróżnić można dwa rodzaje:
- kredyty denominowane w walucie obcej,
- kredyty indeksowane do waluty obcej.
Poniżej wyjaśniamy, czym charakteryzuje się każdy z nich oraz jakie występują między nimi różnice.
Na czym polega kredyt denominowany?
Rozpocznijmy od wyjaśnienia, czym jest i jakim zasadom podlega kredyt denominowany. Otóż, jest to rodzaj kredytu w obcej walucie, w przypadku którego wartość kredytu określona w umowie ustalana była w walucie obcej, z kolei wypłata środków oraz spłata zobowiązania następowały w złotówkach.
W praktyce, zgodnie z powyższym klient nie wiedział, jaka będzie dokładna wartość wypłaconej kwoty. W umowie kredytowej była bowiem ona ustalona w walucie obcej, natomiast wartość kredytu wypłacanego w złotówkach zależała od kursu waluty obowiązującego w dniu uruchomienia kredytu. Istniało zatem ryzyko, iż ostateczna wypłacona kwota mogła różnić się od tej, której spodziewał się kredytobiorca, przez co nie byłaby ona wystarczająca do sfinansowania zakupu wybranej nieruchomości. Najłatwiej przedstawić to na przykładzie: Załóżmy, że wnioskodawca starał się o kredyt denominowany w wysokości 100 000 CHF. W dniu podpisania umowy kurs wynosił 2,50, więc spodziewał się on, że bank wypłaci mu kwotę w wysokości 250 000 zł. W dniu wypłaty kredytu kurs spadł jednak do 2,39, wobec czego należna kwota zmalała do poziomu 239 000 zł, czyli o 11 000 zł mniej niż potrzebował wnioskodawca.
Dokładna wysokość rat określana była w oparciu o aktualny obowiązujący w dniu spłaty kurs waluty. Zmiany kursu skutkowały zatem podwyższeniem lub obniżeniem wysokości raty. Jej wartość mogła ulegać znacznej zmianie na przestrzeni lat.
Czym charakteryzuje się kredyt indeksowany?
Drugim rodzajem kredytu w walucie obcej jest kredyt indeksowany, nazywany również waloryzowanym. W przypadku tego rodzaju zobowiązania kredytobiorca wiedział, jaką kwotę otrzyma w rodzimej walucie; była ona bowiem określona w umowie. W dniu wypłaty wartość kredytu była poddawana indeksacji, czyli przeliczeniu na równowartość w walucie obcej przy zastosowaniu obowiązującego w danym dniu kursu waluty.
Załóżmy zatem, że wnioskodawca starał się o kredyt indeksowany w kwocie 200 000 zł. W dniu podpisania umowy kurs CHF wynosił 2,50, natomiast w dniu uruchomienia kredytu kurs zmniejszył się do 2,39 zł. Kredytobiorca otrzymał ustaloną w umowie kwotę (200 000 zł), lecz wysokość zadłużenia w walucie obcej zwiększyła się z 80 000 CHF do 83 682 CHF.
Wartość kredytu w walucie obcej stanowiła podstawę do wyliczenia wysokości rat oraz całkowitej wartości zadłużenia. W dniu spłaty raty przeliczane były na walutę polską zgodnie z aktualnie obowiązującym kursem. Zatem, jak można zauważyć, w tym przypadku wysokość rat również mogła się zmniejszać bądź zwiększać.
Kredyt denominowany a indeksowany - czym się różnią?
Zasadnicza różnica występująca między kredytem denominowanym a indeksowanym dotyczy waluty, w jakiej kwota kredytu określona jest w umowie. W przypadku kredytu denominowanego wartość kredytu jest wskazana w walucie obcej, z kolei w przypadku kredytu indeksowanego – w walucie polskiej.
Zarówno w jednym jak i w drugim przypadku kredytobiorca ponosił ryzyko kursowe, które dotyczyło wysokości spłacanych rat oraz salda zadłużenia. Przy kredycie denominowanym dodatkowo występowało ono już na samym początku, po podpisaniu umowy. Jeżeli kurs waluty obcej w stosunku do złotówki uległ zmianie, zmieniła się również kwota wypłaconego kredytu. Dodatkowo, nie należy zapominać, iż na wartość zadłużenia oraz rat wpływ miał nie tylko kurs walut, ale także wysokość stóp procentowych. Nie da się ukryć, że były to bardzo ryzykowne produkty, co szczególnie dało się zauważyć właśnie na przykładzie kredytów udzielanych we frankach szwajcarskich.
Kredyt walutowy – w jakim banku?
Reasumując, dziś dostęp do kredytów hipotecznych w walucie obcej jest znacznie utrudniony. W celu ochrony kredytobiorców Komisja Nadzoru Finansowego uniemożliwiła zaciągnięcie takiego zobowiązania w przypadku, gdy wnioskodawca osiąga dochody w polskich złotych.
Jeżeli jednak zarabiasz w obcej walucie i zastanawiasz się nad zaciągnięciem kredytu hipotecznego warto wiedzieć, że jest on dostępny w ofercie dwóch banków – w Pekao S.A. oraz w Alior Banku. Pekao S.A. umożliwia pozyskanie finansowania w trzech walutach: euro (EUR), koronie norweskiej (NOK) i koronie szwedzkiej (SEK), z kolei Alior Bank w euro (EUR) oraz dolarach amerykańskich (USD). Obie instytucje oferują kredyt indeksowany do waluty dochodu.
Dodatkowo – co istotne, zarówno wypłata, jak i spłata kredytu walutowego następują bezpośrednio w walucie obcej, dzięki czemu klienci nie ponoszą już żadnych kosztów przewalutowania środków. Waluta zarobków jest tożsama z walutą kredytu, przez co nie muszą oni obawiać się wahań kursów walut.
Komentarze
(0)