6 komentarzy
Z pomocą opcji można spekulować na zmianach cen akcji, indeksów czy walut, a także zabezpieczać swoje pozycje na rozmaitych rynkach. Pozwalają one również tworzyć rozbudowane strategie inwestycyjne, w tym takie o nieograniczonym potencjale zysku i zarazem ograniczonym poziomie ryzyka, czy też takie, w których ryzyko nie występuje w ogóle. Niezależnie od tego, jak chciałbyś wykorzystywać opcje, ten tekst pomoże Ci lepiej zrozumieć ich specyfikę i możliwości praktycznego zastosowania.
Czym są opcje?
Opcje, inaczej kontrakty opcyjne, to instrumenty pochodne dające prawo do zakupu lub sprzedaży określonej ilości aktywów (instrumentów) bazowych (podstawowych), w ustalonym czasie i po określonej cenie. Tymi aktywami mogą być np. akcje, waluty, surowce, ale również indeksy giełdowe, a nawet wskaźniki niefinansowe (np. temperatura powietrza).
Sama opcja jest umową finansową, w której jedna strona (nabywca opcji, zajmujący pozycję długą) ma prawo skorzystać z wyrażonego w niej prawa, natomiast druga strona (sprzedawca opcji, zajmujący pozycję krótką) jest zobowiązana to prawo wykonać.
Ponieważ kupujący opcję uzyskuje prawo, a jej sprzedawca przyjmuje na siebie zobowiązanie (w zamian za premię opcyjną, czyli cenę opcji otrzymaną od jej nabywcy), opcje charakteryzują się niesymetrycznym rozkładem ryzyka. W tym zakresie opcje różnią się więc od kontraktów terminowych, w których ryzyko jest symetryczne, tj. obie strony są zobowiązane do wykonania zawartego kontraktu.
Opcje i kontrakty terminowe – liczne podobieństwa
Z kontraktami terminowymi opcje mają jednak wiele wspólnego:
- pozwalają handlować z dźwignią finansową, czyli zawierać transakcje o faktycznej wartości znacznie przekraczającej kwotę angażowanego kapitału;
- umożliwiają granie na wzrosty (pozycja długa) i spadki (pozycja krótka) kursów aktywów bazowych;
- są instrumentami o określonym terminie ważności, co oznacza, że wynikające z nich prawo można zrealizować tylko przez pewien czas;
- zwykle nie wiążą się z fizyczną dostawą instrumentu podstawowego – inwestycja w opcje jest rozliczana pieniężnie.
Opcje jako swego rodzaju produkt ubezpieczeniowy
Opcje pozwalają spekulować na zmianach cen, ale też zabezpieczać się przed ryzykiem. Aby móc łatwiej zrozumieć ich działanie, na początku myśl o nich głównie w tym drugim kontekście.
Potraktuj opcje jako specyficzny produkt ubezpieczeniowy, chroniący przed konkretnymi zdarzeniami – wzrostem lub spadkiem cen akcji, surowców, walut czy innych aktywów. Tak jak opłacasz składkę np. za roczne ubezpieczenie nieruchomości czy samochodu, tak i w przypadku opcji płacisz innemu inwestorowi (sprzedającemu opcję) tzw. premię za tymczasowe przyjęcie na siebie ryzyka wystąpienia określonego scenariusza rynkowego.
Co więcej, opcje pozwalają wcielić się również w rolę ubezpieczającego, czyli pobrać premię w zamian za zapewnienie ochrony innemu inwestorowi (kupującemu opcję). Jeśli nie dojdzie do wzrostów lub spadków ceny danego aktywa, przed którymi chciał on się zabezpieczyć, zachowasz otrzymaną premię. Jednak w przeciwnym razie będziesz zobowiązany wypłacić mu wynagrodzenie, którego wielkość będzie zależała od skali wspomnianych wzrostów lub spadków.
Rynek opcji – skomplikowany i różnorodny
Opcje tworzą chyba najbardziej złożony i różnorodny segment rynku finansowego. Świadczy o tym choćby fakt, że można je sklasyfikować według co najmniej kilku kryteriów, a w ramach każdego z nich wyróżnia się od kilku do nawet kilkunastu rodzajów opcji.
Opcje giełdowe i pozagiełdowe
Zgodnie z najbardziej podstawową klasyfikacją opcje możemy podzielić na: pozagiełdowe i giełdowe. W przypadku opcji pozagiełdowych strony (jedną z nich jest zwykle instytucja finansowa, np. bank) zawierają transakcję bezpośrednio ze sobą i mogą przy tym ustalać szczegóły kontraktu opcyjnego.
Natomiast opcje giełdowe są notowane na giełdzie papierów wartościowych lub terminowej i posiadają ściśle określone parametry (nazywamy to wystandaryzowaniem), czyli m.in. termin i cenę wykonania, liczbę instrumentów bazowych, na które opiewają, czy też sposób i zasady rozliczenia. Warto dodać, że giełdowe kontrakty opcyjne mają swoją cenę rynkową (to wspomniana premia opcyjna), która podlega codziennym zmianom wskutek działania sił popytu i podaży.
Zachowanie wspomnianych sił i sama wycena opcji zależą od szeregu czynników – jest ich znacznie więcej niż tych, które kształtują np. kursy akcji. Wystarczy wspomnieć, że na premię opcyjną wpływa m.in:
- cena powiązanego z nią instrumentu bazowego (a także zmienność tej ceny),
- kurs wykonania opcji,
- czas pozostający do wygaśnięcia opcji,
- rodzaj opcji, a konkretniej to, czy mamy do czynienia z opcją kupna, czy z opcją sprzedaży (będzie o tym jeszcze mowa).
Ponieważ inwestorzy indywidualni zwykle mają do czynienia z opcjami będącymi w obrocie giełdowym, to na nich skupimy się w dalszej części tekstu.
Rodzaje opcji giełdowych i sposoby ich klasyfikacji
Jeśli chciałbyś rozpocząć handel opcjami na giełdzie, to powinieneś znać przede wszystkim trzy sposoby ich klasyfikacji.
Pierwszy podział różnicuje je pod względem instrumentu bazowego, na który zostały wystawione – stąd też mamy opcje na akcje, indeksy, waluty, itp.
Drugi dotyczy żądania realizacji prawa wyrażonego w opcjach i dzieli je na opcje typu amerykańskiego i europejskiego. Te ostatnie występują m.in. na polskiej GPW, a ich istotą jest to, że mogą zostać wykonane wyłącznie w dniu swojego wygaśnięcia, natomiast posiadacze opcji amerykańskich mają prawo zrealizować je w dowolnym momencie.
Warto zauważyć, że opcje europejskie wykonuje się wprawdzie wyłącznie w terminie ich wykonania (wtedy zostają rozliczone na podstawie wartości instrumentu bazowego), ale dopóki nie wygasną, można nimi swobodnie handlować na giełdzie. Inaczej mówiąc, w każdej chwili możesz zamknąć pozycję na kontrakcie opcyjnym po jego bieżącej cenie rynkowej.
W ramach trzeciego sposobu klasyfikacji opcje dzieli się na: opcje kupna (call option), zapewniające prawo zakupu danego instrumentu bazowego, i opcje sprzedaży (put option), które dają prawo do jego zbycia. To właśnie temu podziałowi opcji i tym strategiom trzeba przyjrzeć się bliżej, chcąc zrozumieć działanie i potencjalne zastosowanie tego typu instrumentów finansowych.
Z powyższego wynika, że w przypadku opcji, w odróżnieniu od np. kontraktów terminowych, możliwe jest zajęcie aż czterech pozycji rynkowych:
- długiej na opcji kupna,
- krótkiej na opcji kupna,
- długiej na opcji sprzedaży,
- krótkiej na opcji sprzedaży.
Czym jest i jak działa opcja call (opcja kupna)?
Opcja call, czyli opcja kupna, daje jej posiadaczowi prawo do zakupu określonej ilości instrumentu bazowego, w ustalonym czasie (zwanym terminem wykonania) i po ustalonej cenie (zwanej ceną wykonania). Natomiast na drugą stronę transakcji, czyli wystawcę (sprzedawcę) opcji call, nałożony jest obowiązek sprzedaży instrumentu bazowego, w określonym terminie wykonania i po określonej cenie wykonania. Podkreślmy przy tym, że sprzedający opcję musi wywiązać się z takiego zobowiązania nawet wtedy, gdy będzie oznaczało to dla niego stratę.
Aby zająć pozycję długą na opcji call, kupujący płaci premię opcyjną, której wysokość odpowiada zarazem najwyższej możliwej stracie, jaką może mu przynieść taka inwestycja (jego potencjalny zysk jest nieograniczony). Premia trafia z kolei do wystawcy opcji i stanowi dla niego najwyższy możliwy do osiągnięcia zysk (jego potencjalna strata jest nieograniczona).
Poniższe wykresy pokazują najważniejsze cechy strategii long call i short call oraz przedstawiają, jak będą wyglądały przepływy pieniężne na rachunkach inwestorów w dniu wygaśnięcia opcji i tym samym jej rozliczenia (w oparciu o wartość instrumentu podstawowego).
Zyski i straty pozycji długiej na opcji call
Opcję call nabywa się po to, aby w przyszłości móc kupić instrument bazowy po cenie niższej od jego ceny rynkowej.
Jak widać na wykresie, aby zakup opcji kupna (long call) przyniósł zysk, wartość instrumentu bazowego (WIB) musi być odpowiednio wyższa od ceny wykonania opcji kupna (CWOK). W praktyce chodzi tu o taki wzrost WIB, który w pełni pokryje cenę kupna opcji kupna (CKOK) zapłaconą jej wystawcy i pozwoli jeszcze zarobić na różnicy pomiędzy CWOK i WIB; im więcej WIB wzrośnie powyżej CWOK, tym więcej zarobi posiadacz pozycji długiej.
Jeśli natomiast w momencie wykonania opcji WIB znajdzie się na poziomie niższym lub równym CWOK, to prawo z takiej opcji nie zostanie zrealizowane i wygaśnie ona jako bezwartościowa. W tej sytuacji pozycja długa poniesie najwyższą możliwą stratę, która będzie odpowiadała cenie (premii) zapłaconej za opcję kupna.
Zyski i straty pozycji krótkiej na opcji call
Opcję call wystawia się po to, aby zachować całą lub chociaż część premii opcyjnej otrzymanej od nabywcy opcji.
Z powyższych wykresów wynika, że potencjalne przepływy finansowe pozycji krótkiej na opcji call (short call) są „lustrzanym odbiciem” przepływów finansowych pozycji długiej (long call). O ile dla posiadacza opcji cena premii jest najwyższą możliwą stratą, tak dla jej wystawcy jest jednocześnie najwyższym możliwym zyskiem. Największy zysk pojawia się u sprzedawcy opcji w sytuacji, gdy wartość instrumentu bazowego (WIB) jest niższa lub równa cenie wykonania opcji kupna (CWOK); wówczas opcja wygasa jako bezwartościowa, bo instrument bazowy bardziej opłaca się kupić bezpośrednio na rynku, niż korzystając z prawa zakupu wyrażonego w takiej opcji.
Jeżeli natomiast w momencie wygaśnięcia opcji kupna WIB znajdzie się powyżej CWOK, to prawo z opcji zostanie wykonane. W tej sytuacji wynik pozycji krótkiej będzie tym gorszy, im bardziej WIB wzrośnie powyżej CWOK; gdy różnica pomiędzy tymi wartościami przewyższy otrzymaną premię, pozycja krótka zacznie ponosić stratę. Wielkość potencjalnej straty, wynikającej ze wzrostu wartości indeksu, waluty, akcji czy innego instrumentu bazowego, jest teoretycznie nieograniczona, przy czym wzrost ten (i tym samym strata na short call) oczywiście zawsze ma jakieś granice.
Czym jest i jak działa opcja put (opcja sprzedaży)?
Opcja put, czyli opcja sprzedaży, daje jej posiadaczowi prawo do sprzedaży ustalonej ilości instrumentu bazowego, w określonym terminie wykonania i po ustalonej cenie wykonania. Natomiast wystawca takiej opcji jest zobowiązany do zakupu instrumentu bazowego, w określonym terminie wykonania i po określonej cenie wykonania. Podobnie jak sprzedający opcję call, musi wykonać swój obowiązek nawet wtedy, gdy będzie oznaczało to dla niego stratę.
Aby otworzyć pozycję długą na opcji put, kupujący opcję płaci premię opcyjną, której wysokość odpowiada jednocześnie najwyższej możliwej stracie, jakiej może przysporzyć mu taka inwestycja (jego potencjalne zyski są nieograniczone). Premię otrzymuje wystawca opcji, dla którego jest ona najwyższym możliwym do osiągnięcia zyskiem (jego potencjalne straty uznaje się za ograniczone, bo wartość aktywa bazowego co do zasady nie może spaść poniżej 0).
Poniższe wykresy pokazują najważniejsze cechy strategii long put i short put oraz przedstawiają, jak będą wyglądały przepływy pieniężne na kontach inwestorów w dniu wygaśnięcia opcji i jej rozliczenia (w oparciu o wartość instrumentu podstawowego).
Zyski i straty pozycji długiej na opcji put
Opcję put kupuje się po to, aby móc w przyszłości sprzedać instrument bazowy po cenie wyższej od jego ceny rynkowej.
Jak pokazuje wykres, aby zakup opcji sprzedaży (long put) przyniósł zysk, wartość instrumentu bazowego (WIB) musi być odpowiednio niższa od ceny wykonania opcji sprzedaży (CWOS). W praktyce, chodzi tu o taki spadek WIB, który w pełni pokryje cenę kupna opcji sprzedaży (CKOS) zapłaconą jej wystawcy i pozwoli jeszcze zarobić na różnicy między CWOS i WIB; im więcej WIB spadnie poniżej CWOS, tym więcej zarobi posiadacz pozycji long put.
Jeśli natomiast w momencie wykonania opcji WIB znajdzie się na poziomie wyższym lub równym CWOS, to prawo z takiej opcji nie zostanie zrealizowane i wygaśnie ona jako bezwartościowa. W tej sytuacji pozycja długa poniesie najwyższą możliwą stratę, która będzie odpowiadała cenie (premii) zapłaconej za opcję sprzedaży.
Zyski i straty pozycji krótkiej na opcji put
Opcję put wystawia się po to, aby zachować całą lub chociaż część premii opcyjnej uzyskanej od kupującego.
Przedstawione wykresy pokazują, że potencjalne przepływy finansowe pozycji krótkiej na opcji put (short put) są „lustrzanym odbiciem” przepływów finansowych pozycji długiej (long put). O ile dla nabywcy opcji cena premii jest najwyższą możliwą stratą, tak dla jej sprzedawcy stanowi jednocześnie najwyższy możliwy zysk. Największy zysk pojawia się u wystawiającego opcję wówczas, gdy wartość instrumentu bazowego (WIB) jest wyższa lub równa cenie wykonania opcji sprzedaży (CWOS). W tej sytuacji opcja wygasa jako bezwartościowa, bo instrument podstawowy drożej można sprzedać bezpośrednio na rynku, niż korzystając z prawa sprzedaży zawartego w takiej opcji.
Jeśli natomiast w momencie wygaśnięcia opcji WIB znajdzie się poniżej CWOS, to prawo z opcji zostanie wykonane. W tym przypadku wynik pozycji krótkiej będzie tym gorszy, im bardziej WIB spadnie poniżej CWOS – gdy różnica pomiędzy tymi wartościami przewyższy otrzymaną premię, pozycja krótka zacznie ponosić stratę. Wielkość potencjalnej straty, wynikającej z obniżki wartości indeksu, waluty, akcji czy innego instrumentu bazowego, jest wprawdzie ograniczona, ale i tak może okazać się bardzo wysoka.
Strategie i handel opcjami – ogrom możliwości inwestycyjnych
Wyżej opisane pozycje na opcjach stanowią zarazem cztery podstawowe strategie opcyjne. Na tym jednak nie kończą się możliwości inwestorów korzystających z takich instrumentów finansowych.
Odpowiednio łącząc ze sobą podstawowe pozycje na opcjach (lub opcjach i kontraktach futures), można uzyskać jeszcze co najmniej kilkanaście innych strategii, zwanych strategiami złożonymi, które różnią się potencjalnymi przepływami finansowymi w dniu wykonania opcji. Ze względu na obszerność tematu, poniżej wymienimy tylko kilka z nich, ograniczając się przy tym do przedstawienia ich fundamentalnych założeń.
Strategie stelaża i pokrewne
Wśród złożonych strategii opcyjnych znajdują się takie, które wiążą się z koniecznością zakupu lub sprzedaży co najmniej dwóch różnych opcji.
Długi stelaż (long straddle) polega na zakupie 1 opcji kupna i 1 opcji sprzedaży o tej samej cenie wykonania. W tej sytuacji inwestor zarabia w przypadku odpowiednio dużego wzrostu lub spadku ceny instrumentu bazowego (na tyle dużego, aby zysk z realizacji jednej z tych opcji przekroczył sumę premii zapłaconych za ich nabycie).
Krótki stelaż (short straddle) wiąże się z wystawieniem 1 opcji kupna i 1 opcji sprzedaży o tej samej cenie wykonania. W tym wypadku inwestor osiąga zysk, gdy cena instrumentu bazowego nie oddali się zbytnio od ceny wykonania wystawionych opcji (chodzi o to, aby suma otrzymanych premii opcyjnych była wyższa niż strata wynikająca z realizacji jednej z wystawionych opcji).
Modyfikacjami powyższych strategii są long strip, long strap i long strangle, które pozwalają zarabiać przy dużej zmienności ceny instrumentu bazowego, a także short strip, short strap i short strangle, które są przeznaczone dla inwestorów zakładających stabilizację ceny aktywa podstawowego. W przypadku tych strategii pojawia się inna liczba wystawionych/ kupionych opcji kupna/sprzedaży albo opcje z różnymi cenami wykonania – wszystko po to, aby uzyskać nieco inne potencjalne profile zysków i strat z inwestycji.
Strategie typu rozpiętości (spreadowe)
Opcje pozwalają też budować strategie typu rozpiętości, które charakteryzują się ograniczonym zarówno ryzykiem, jak i potencjałem zysku. W tym przypadku konieczne jest jednoczesne zajęcie odwrotnych pozycji rynkowych (długiej i krótkiej) na co najmniej dwóch opcjach tego samego rodzaju, tzn. opcji kupna lub sprzedaży.
Możemy tutaj wyróżnić m.in. strategie spreadu byka (bull call spread i bull put spread), która pozwala zarabiać na wzroście cen instrumentu bazowego przy ograniczonym ryzyku, czy też strategie spreadu niedźwiedzia (bear call spread i bear put spread), które zapewniają zyski przy spadku wartości instrumentu bazowego, a jednocześnie z góry limitują poziom straty.
Zamknięcie pozycji rynkowych przed terminem wygaśnięcia opcji
Ważną zaletą opcji jest fakt, że nie trzeba ich trzymać aż do dnia wygaśnięcia. Jeśli Twoja podstawowa lub złożona strategia opcyjna już wcześniej przynosi satysfakcjonujący zysk (albo stratę, która dobija do nieakceptowanego poziomu), to możesz zamknąć swoje pozycje, dokonując na giełdzie odpowiednich transakcji równoważących. Wyjaśnijmy to na prostym przykładzie zakupu opcji kupna na WIG20 (pozycja długa) i hipotetycznym wzroście wartości tego indeksu.
Załóżmy, że w grudniu 2022 r. nabyłeś za 140 pkt. (czyli 1400 zł, bo mnożnik wynosi 10 zł) opcję call na WIG20 z ceną wykonania 1700 pkt. i z terminem wygaśnięcia w marcu 2023 roku. Jednak w kolejnych tygodniach indeks szybko wzrósł z ok. 1750 do blisko 1930 pkt., w efekcie czego cena Twojej opcji wzrosła do 280 pkt. (wartość Twojej pozycji po uwzględnieniu mnożnika sięgnęła 2800 zł).
W powyższej sytuacji, zamiast czekać do dnia wygaśnięcia swojej opcji kupna, możesz ją sprzedać na giełdzie i zainkasować zysk w wysokości 1400 zł (140 pkt. wzrostu ceny opcji x mnożnik w wysokości 10 zł). Zauważ, że dzięki mnożnikowi (czyli dźwigni finansowej) Twoja stopa zwrotu z inwestycji (nieuwzględniająca podatku) wyniosłaby wówczas aż 100%, mimo że wartość WIG20 wzrosła jedynie o ok. 10%.
Inwestowanie w opcje na GPW – jak rozpocząć handel opcjami na akcje, indeksy i inne aktywa?
Opcje dają ogromne możliwości inwestycyjne, przy czym jeśli chodzi o polski rynek terminowy, to ich oferta jest dość skromna. Choć możesz na nim zastosować praktycznie wszystkie strategie opcyjne, to jednak każda musi dotyczyć indeksu na WIG20 – opcje na inne instrumenty podstawowe po prostu nie są obecnie dostępne.
Opcje kupna i opcje sprzedaży na WIG20, tak samo jak kontrakty indeksowe czy kontrakty na akcje, mają określony standard (oznaczenie giełdowe i inne z góry określone parametry), z którym możesz zapoznać się choćby na stronie warszawskiej giełdy. W tym miejscu wspomnijmy jedynie, że w danym momencie notowane są opcje z kilkudziesięcioma różnymi cenami wykonania, dla których terminem wygaśnięcia są trzy najbliższe miesiące i kolejne trzy miesiące z cyklu kwartalnego (marzec, czerwiec, wrzesień, grudzień).
Pod koniec marca 2024 roku w obrocie będą znajdowały się opcje wygasające w kwietniu, maju, czerwcu, wrześniu i grudniu 2024 r., a także opcje z terminem wykonania w marcu 2025 roku. Jak łatwo się domyślić, największe obroty co do zasady są na opcjach z najbliższym terminem wygaśnięcia i cenami wykonania bliskimi bieżącej wartości indeksu WIG20.
Aby móc zawierać transakcje opcyjne na WIG20, musisz założyć klasyczne konto inwestycyjne w rodzimym domu maklerskim, który zapewnia dostęp do rynku terminowego (takich podmiotów jest na rynku kilkanaście). Potrzebne może być też złożenie wniosku o włączenie usługi w zakresie handlu instrumentami pochodnymi – to prosta procedura, przez którą można przejść online bez dodatkowych opłat. Po dopełnieniu tych formalności, zalogowaniu się na konto i wpłacie środków, możesz zajmować dowolne pozycje na opcjach lub innych instrumentach finansowych (handel opcjami i innymi derywatami co do zasady odbywa się od poniedziałku do piątku w godzinach 8:45-17:05).
Poniżej znajdziesz ranking rachunków maklerskich, który pomoże Ci wybrać najlepsze dla siebie miejsce do handlu opcjami na WIG20 lub innymi instrumentami z polskich bądź zagranicznych giełd.
Ranking rachunków maklerskich - Grudzień 2024
-
Konto0 złMiesięczna opłata za prowadzenie rachunku 0 zł
po roku może pojawić się opłata w wysokości 10 EUR; można jej jednak łatwo uniknąć, wykonując min. 1 transakcję w ciągu roku / jeśli na koncie nie ma środków / jeśli są kupione dowolne akcje
-
Akcje z GPW0%Akcje 0%
- 0% w przypadku miesięcznego obrotu do 100 tys. EUR (minimalna wartość zlecenia to 10 zł)
- 0,2%, min. 10 EUR od nadwyżki pow. 100 tys. EUR
-
Kontrakty na WIG20kontrakty CFDKontrakty terminowe na WIG20 i inne indeksy kontrakty CFD
XTB nie oferuje klasycznych kontraktów futures, lecz kontrakty CFD na WIG20 i wiele innych indeksów oraz instrumentów bazowych. Takie produkty mają nieco inną konstrukcję, ale również pozwalają grać z dźwignią na wzrosty i spadki rozmaitych aktywów. W przypadku handlu kontraktami CFD za pośrednictwem XTB koszty transakcyjne są już zawarte w spreadzie i nie jest pobierana dodatkowa prowizja; dla kontraktów na WIG20 standardowy spread wynosi ok. 2 pipsy.
-
Rynki zagraniczneUSA, DE, UK + 12 innych
-
Konto0 złMiesięczna opłata za prowadzenie rachunku 0 zł
W razie braku dokonania transakcji w ciągu 365 dni pojawi się opłata w wysokości 9 zł miesięcznie (lub ewentualnie 3 EUR bądź 3 USD). Nie zostanie ona naliczona, jeśli we wskazanym okresie miałeś otwarte pozycje lub też wykonałeś transakcję po upływie 365 dni a przed momentem pobrania opłaty.
-
Akcje z GPW0,19%, min. 5 zł
-
Kontrakty na WIG20kontrakty CFDKontrakty terminowe na WIG20 i inne indeksy kontrakty CFD
TMS nie oferuje klasycznych kontraktów futures, lecz kontrakty CFD na WIG20 i wiele innych indeksów oraz instrumentów bazowych. Takie produkty mają nieco inną konstrukcję, ale również pozwalają grać z dźwignią na wzrosty i spadki rozmaitych aktywów. W przypadku handlu kontraktami CFD za pośrednictwem TMS koszty transakcyjne są już zawarte w spreadzie i nie jest pobierana dodatkowa prowizja.
-
Rynki zagraniczneUSA, DE, UK + 2 inne
-
Konto0 zł
-
Akcje z GPW0,12%, min. 10 zł
-
Kontrakty na WIG20niedostępne
-
Rynki zagraniczneUSA, UK, DE + 22 inne
Jeśli chciałbyś inwestować w inne opcje niż te na WIG20, powinieneś zainteresować się ofertą zagranicznych brokerów lub międzynarodowych domów maklerskich. Niektóre z nich oferują kontrakty opcyjne i futures notowane na giełdach amerykańskich czy europejskich, ale za to nie udostępniają derywatów z polskiego rynku terminowego.
Co jeszcze warto wiedzieć? Ryzyko inwestowania w opcje
Mechanizm dźwigni i wynikające z niego duże wahania cen opcji, czy też skomplikowane działanie powodują, że opcje należy uznać za ryzykowne instrumenty finansowe.
Z drugiej strony, opcje pozwalają tworzyć ciekawe strategie o zróżnicowanych profilach zysków i strat, a nawet wolne od jakiegokolwiek ryzyka (rynek niekiedy stwarza takie okazje, przy czym wymaga to otwarcia kilku odpowiednich pozycji na opcjach). Dlatego w rękach doświadczonych inwestorów mogą okazać się naprawdę atrakcyjnym sposobem zarabiania na zmianach cen na rynku kapitałowym, forex, surowców, a nawet cyfrowych walut (pojedyncze giełdy kryptowalut oferują opcje na kryptowaluty).
Jak zatem widać, opcje to ciekawe i ryzykowne instrumenty finansowe, a zarazem sposób na zabezpieczenie się przed ryzykiem. Wszystko zależy od tego, przez kogo i do czego są wykorzystywane. Niezależnie jednak od potencjalnego zastosowania, należy dobrze poznać mechanizm ich działania, tak, aby nie narazić się na poważne straty lub nieprawidłowe zabezpieczenie pozycji rynkowych.
Komentarze
(6)Czy opis w ramce w sekcji "Czym jest i jak działa opcja put (opcja sprzedaży)?" nie jest aby na odwrót?
"Zakup opcji put (zajęcie na niej pozycji długiej, zastosowanie strategii long put) dokonywany jest przez tych, którzy przewidują wzrost wartości instrumentu podstawowego powyżej określonego poziomu." to pasuje do opcji call, gdzie z resztą brzmi tak samo.
Imo przewidywany jest spadek ceny instrumentu podstawowego.
Pozdrawiam
Odpowiedz
Tak, oczywiście. Już poprawione - dzięki za dostrzeżenie!
Odpowiedz
Czy dobrze rozumiem, że obecnie można inwestować wyłącznie w opcje na wig20? Z czego wynika tak wąska oferta?
Odpowiedz
Małe zainteresowanie. Na innych opcjach była za niska płynność i nie miało to sensu więc usunięto je z oferty. Nowe póki co też raczej nie są rozważane
Odpowiedz
Czy zakup opcji call/put wymaga utrzymywania jakiegoś depozytu zabezpieczającego?
Odpowiedz
Nie, ten wymóg dotyczy tylko wystawiających opcje.
Odpowiedz